“मेरो आफ्नै पहिचान”
-
- 0 Share
- 669 Views
"म किसान"
लहलहाउँदो धान मेरो प्यारो तराई फाँटमा,
हरियो भोटोसंगै रमाएको मेरो पहाड,
आलु, फापर, कोदो उब्जाउने त्यो हिमभूमि,
ढुंगेधाराको पानि पिउँदै , सालको पिपिरा बजाउँदै,
घाम र जूनसँग मित लगाउँदै,
रुखो माटोमा श्रम रोप्दै हिडेँको मान्छे म ।
काधँमा कोदाली बोकेर,
वर्षा यामको हिलोमा छुपुछुपु बिऊ रोपेर,
अभाव र विपन्नता भगाउन,
मानाको मुरी फलाउँदै,
मलिलो माटोमा सुन झुलाउँदै,
सबैलाई आत्मनिर्भर बनाउन हिँडेको मान्छे म ।
मेरा असल मित्र परिश्रमी हातपाखुरा हुन्,
जमिनले नै कर्मशिल हुन सिकाएको छ,
धाँजा फाटेका जमिनका लागि बर्खे पानि कुरीरहेको छु,
इच्छा र आकाक्षां कति कति,
आधुनिक सिँचाइ मेरो सपना, तर पनि,
दिव्य दाना जुटाएर सिङ्गो राष्ट्रलाई बचाउन हिँडेको मान्छे म ।
छिमेकको दानामा भर पर्न चाहन्न,
कसैलाई भोको देख्न सक्दिनँ,
खेल्ने रमाउने समय छैन,
गोबर, मैलो र हिलोमा लत्पतिएको छु है,
परिश्रममा मात्र विश्वास गर्छु है,
आफ्नो अस्तित्व र सम्मान खोज्दै हिँडेको मान्छे म ।
फुसको झोपडीको छानो टालिएको छैन,
बालि लगाउने भित्र्याउने कोहि छैन,
खेत बारी बाझिंदै छन्,
त्याग र समर्पण सिकेको छु,
सम्पूर्णलाई हराभरा बनाउने छु,
ति जोसिला युवालाई देश फर्काउन हिँडेको मान्छे म ।
- kopila_Dhungana
Please